अवकाळी……
मार्ग माझा हा एकला,
म्हणती ऋतू पांगले ते।
दिला सोबती तो सोडुनी,
अन्य एकास भिडे जाऊनी।
ऋतूंची ही अदलाबदल,
पाहुनी गडबडले बाराजण।
एकमेकांचे उसनेपण,
घेतले मागवून क्षणभर।
मेघराजाने पसरले हात,
थंडीने पाय घेतले आत।
अवकाळी तो बरसला,
बळीराजाचा घास पहिला।
सृष्टीची दैना ही झाली,
वरपांगी दशा अवतरली।
महागाईचा मेरूपर्वत,
आणीबाणीचा आठव देई।
नको विधात्या आवर आता,
सन्मार्गावर चाल आपुला।
तीन ऋतूंचे बारा भाग,
ऐसें निरंतर राहो वारंवार।
पल्लवी उमेश
6/12/17
"पालवी ” 